Każda czynność wykonywana przez ciało opiera się na działaniu układu nerwowego. Niezależnie od tego, czy chodzi o rytmiczne skurcze serca i układu trawiennego, czy rytm zamachu golfowego, działanie układu nerwowego decyduje o tym, jak działa organizm. Wrażliwy układ nerwowy obejmuje działanie każdej komórki, tkanki i układu narządów w organizmie.

System neuronowy

Językiem tego systemu nerwowego są sygnały przekazywane przez szlaki nerwowe: impuls nerwowy. Pod wieloma względami nerwy działają jak wiązki kabli, które przenoszą sygnały w celu przesyłania informacji. Gdy wszystkie te włókna nerwowe w pakiecie wysyłają impuls lub wystrzeliwują, przekazywany jest sygnał, dzięki czemu ciało działa w harmonii.

Gdy impulsy nerwowe docierają do miejsca przeznaczenia, znaki są jak włączniki/wyłączniki, które regulują i włączają każdą aktywność organizmu. Wystrzeliwanie impulsów nerwowych wzmacnia i rozwija ścieżki, wzdłuż których impulsy się przemieszczają. Mówiąc inaczej, powtarzanie numeru telefonu lub ruchu rzutu wolnego wzmacnia ścieżkę neuronową, dzięki czemu będzie ona skuteczniejsza w przyszłości.

W ten sposób szlaki nerwowe tworzą nowe ścieżki i wzmacniają istniejące, tworząc zdolność uczenia się, poruszania, odczuwania i wierzenia. Miliony informacji są zbierane z każdej części ciała, a następnie przesyłane przez rdzeń kręgowy do mózgu. Ten dopływ nerwów do mózgu jest niezbędny do jego pracy.

Należy pamiętać, że

Do tego stopnia, że najwyższy sensoryczny sygnał wejściowy do umysłu, piąty nerw czaszkowy, jest linią podziału dla aktywności mózgu. Jeśli uraz powyżej tego punktu uniemożliwi dotarcie informacji sensorycznych do mózgu, ten się wyłączy. Gdyby dokładnie to samo uszkodzenie mózgu miało miejsce poniżej tego punktu, umysł pozostaje aktywny. Innymi słowy, chociaż wiemy, że umysł jest superkomputerem, który zarządza ciałem, to prawdą jest, że zasilanie nerwowe z ciała jest tym, co zarządza umysłem.

Umysł napędza ciało, ale ciało napędza umysł. Według dr Johna Mediny, dyrektora Centrum Mózgu na Uniwersytecie Pacyfiku w Seattle, głównym paliwem jest ruch. Szósty zmysł to istotna funkcja układu nerwowego znana jako propriocepcja. To dzięki niemu wiesz, gdzie postawić stopy podczas chodzenia, w jaki sposób pałkarz może zamachnąć się kijem na tor nadlatującej piłki i jak dotknąć obu dłoni za głową bez patrzenia.

Propriocepcja

Jest to zdolność organizmu do orientowania się, gdzie znajduje się w przestrzeni. Zadziwiające jest to, że ogromna większość danych przesyłanych przez sieć neuronową znajduje się pod powierzchnią. Furman i Gallo w swoim podręczniku The Neurophysics of Human Behavior podają, że przez układ nerwowy przepływają biliony danych. Spośród nich świadomie zdajemy sobie sprawę z około pięćdziesięciu w dowolnym momencie. Ciągła ocena informacji o ruchu podczas proprioceptywnej części sieci neuronowej również odbywa się za kulisami.

Ma jednak silny wpływ na zdrowie. Autorzy tego planu, kręgarze zajmujący się zdrowiem, widzieli na własne oczy, jak odpowiednie wykorzystanie sieci neuronowej i propriocepcji jest istotnym elementem zdrowia poprzez współpracę z pacjentami, co obserwują kręgarze od ponad 100 lat. Roger Sperry, PhD, otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny w 1981 roku za swoją pracę w dziedzinie badań nad mózgiem. W ten sposób wyjaśnił, jak ważne są efekty propriocepcji i jej wkład w kluczowy element dystrybucji nerwów dla ogólnego dobrego samopoczucia.

Nieświadome rozumienie pozycji i ruchów ludzkiego ciała zawsze było kluczowym elementem każdego poruszającego się gatunku zwierząt. Bez niej niemożliwe jest wykonywanie podstawowych funkcji, takich jak znajdowanie pożywienia i wody, schronienie i prokreacja. Z tego powodu część propriocepcji w układzie nerwowym jest na stałe przypisana do kontrolowania zdolności organizmu do radzenia sobie ze stresem. Ostatecznie to układ nerwowy jest odpowiedzialny za radzenie sobie ze stresem.

Stres

Pochodzi ona z trzech rodzajów zasobów: fizycznych, chemicznych i psychologicznych. Innymi słowy, presja wynika z niezdrowych wyborów dotyczących paliwa, powietrza i iskry. Kiedy jednak organizm doświadcza stresu, często pojawia się reakcja ze strony ciała. Fizjolog Hans Selye jako pierwszy wprowadził termin stres nieco ponad pięćdziesiąt lat temu. Cechą charakterystyczną tej reakcji na stres w organizmie (reakcja stresowa) jest uwalnianie hormonów stresu. Jak wspomniano poniżej, uwalnianie tych hormonów jest kontrolowane przez sieć neuronową. Kiedy twój system postrzega coś jako stres (czytaj: twój system nerwowy wyczuwa stresor), wysyła sygnały do uwolnienia hormonów.

Objawy te są kontrolowane przez część układu nerwowego zwaną współczulnym układem nerwowym. Adrenalina i noradrenalina, zwane również epinefryną i norepinefryną, wraz z kortyzolem są inicjatorami ogólnoustrojowej reakcji ciśnieniowej w ludzkim ciele. Tak jak bycie obudzonym i bycie śpiącym to dwa różne i odrębne stany, tak bycie zestresowanym i bycie w stanie regeneracji i naprawy to dwa różne i odrębne stany.

Czy wiesz, że?

Kiedy nasze ciała znajdują się w stanie niepokoju, objawy lękowe są odczuwane poprzez uwalnianie hormonów przez układ nerwowy, przygotowując organizm do działania. Oznacza to rozerwanie tkanki, przygotowanie do spalania energii i przygotowanie do ruchu. Krew jest wysyłana do mięśni, z narządów, ciśnienie krwi wzrasta, gdy naczynia krwionośne się zaciskają, trawienie zwalnia, a reakcje immunologiczne słabną, gdy ciało przygotowuje się do działania.

To uczucie niepokoju, często znane jako odpowiedź typu "walcz lub uciekaj" lub "walcz lub uciekaj", jest wywoływane przez współczulny układ nerwowy. Współczulny układ nerwowy jest wykorzystywany przez organizm w odpowiedzi na stres lub, innymi słowy, wszystko, co organizm postrzega jako zagrożenie. Działając inteligentnie, reakcją organizmu na zagrożenia jest przygotowanie się do działania: walka lub ucieczka.

Nawet rozważanie stresującego wydarzenia sprawi, że przejdziesz przez efekt współczulnego układu nerwowego w twoim ciele. Ma to jednak swoją cenę. Poświęcenie energii na zajęcie się zagrożeniem oznacza zatrzymanie czynności związanych z odpoczynkiem i naprawą. Współczulny układ nerwowy ma w organizmie przeciwstawny system poświęcony odpoczynkowi i naprawie, zwany przywspółczulnym układem nerwowym. Przywspółczulny układ nerwowy jest odpowiedzialny za trawienie, reprodukcję i relaks.

Uwaga końcowa

Jest to system, który organizm uruchamia w chwilach zagrożenia w celu leczenia, naprawy tkanek i prokreacji. Aby skutecznie leczyć i naprawiać, musisz być w stanie naprawy i odpoczynku. Badania przeprowadzone w ciągu ostatnich dwudziestu pięciu lat wykazały, jak daleko idący wpływ ma układ nerwowy na rolę dwóch innych "supersystemów" w ludzkim ciele: układu odpornościowego i układu hormonalnego. Przed około dwudziestoma pięcioma dekadami nauka głównego nurtu nie rozumiała ścisłego związku między układem odpornościowym i nerwowym.

Pacjenci kręgarzy czerpali jednak korzyści z poprawy funkcjonowania układu nerwowego przez dziesięciolecia wcześniej. W rzeczywistości każdy układ odpornościowy w organizmie jest pod wpływem komunikacji z układem nerwowym. Narządy odpornościowe znajdujące się wewnątrz ciała, takie jak układ węzłów chłonnych, grasica, śledziona i szpik kostny, a przede wszystkim przewód pokarmowy, są kierowane przez sieć neuronową.

Konluzja

Ten związek może być również jednym z podstawowych mechanizmów wyjaśniających, dlaczego jesteś bardziej podatny na zachorowanie, gdy jesteś zestresowany. W okresie niepokoju przestawiasz się na bardziej współczujący sposób walki lub ucieczki, promując uwalnianie hormonów stresu. Przewlekłe uwalnianie hormonów stresu sprawia, że jesteś bardziej skłonny do doświadczania objawów lękowych i bardziej podatny na choroby. Obecnie badania wykazujące, w jaki sposób układ odpornościowy, układ hormonalny i układ nerwowy są ze sobą powiązane, wciąż rosną. Aby dowiedzieć się więcej, zapoznaj się z poniższymi linkami dotyczącymi tej rozwijającej się dziedziny psychoneuroimmunologii.