Σύμφωνα με το τελευταίο άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Journal of the American College of Surgeons, οι αφροαμερικανίδες γυναίκες δεν τα πάνε καλά όσον αφορά τα αποτελέσματα του καρκίνου του μαστού. Οι αριθμοί είναι ζοφεροί. Το 52,4 % των Αφροαμερικανίδων είχε εντοπισμένη νόσο (δεν εξαπλώνεται πέρα από το στήθος). Το 68 τοις εκατό των καυκάσιων γυναικών είχαν εντοπισμένη νόσο (δεν διαδίδεται πέρα από το στήθος).

Οι αριθμοί

Το συνολικό ποσοστό πενταετούς επιβίωσης για τα αφροαμερικανικά κορίτσια είναι 68,6 τοις εκατό. Το συνολικό ποσοστό πενταετούς επιβίωσης για τις καυκάσιες γυναίκες είναι 79,4 τοις εκατό. Εάν είστε γυναίκα, ιδίως Αφροαμερικανίδα, που αντιμετωπίζει τη συγκεκριμένη ασθένεια, ή εάν γνωρίζετε κάποια που αντιμετωπίζει, θα βρείτε την προαναφερθείσα έκθεση ανησυχητική. Δικαίως. Ωστόσο, οι λόγοι αυτής της ανισότητας δεν περιορίζονται σε έναν παράγοντα Φαίνεται ότι υπάρχουν αρκετοί.

Οι Αφροαμερικανίδες έχουν λιγότερες πιθανότητες να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, το θέμα αυτό είναι πολύ μεγαλύτερο από ό,τι μπορεί να χειριστεί ένα άτομο, επομένως, αν είστε Αφροαμερικανίδα, είναι προς όφελός σας να καταλάβετε ποιες προσωπικές, προληπτικές ενέργειες μπορείτε να κάνετε για να αυξήσετε τις πιθανότητές σας να μην πάθετε καρκίνο του μαστού, ή, τον τρόπο να βελτιώσετε τις πιθανότητες επιβίωσής σας αν εμφανίσετε τη νόσο. Μια πολύ απλή στρατηγική είναι η "ανοσοθεραπεία".

Ανοσοθεραπεία

Η βασική ιδέα είναι, η βελτίωση του τρόπου λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος, έτσι ώστε το ίδιο το σώμα να μπορεί να τοποθετήσει μια ισχυρότερη άμυνα και πάλι ασθένειες κάθε είδους. Αυτό είναι σημαντικό, δεδομένου ότι οι καρκίνοι συχνά αναπτύσσονται εξαιτίας ενός εξασθενημένου ανοσοποιητικού συστήματος. Ως άμεση συνέπεια της έρευνας που διεξήγαγε ο ερευνητής και ερευνητής καριέρας, Dr. Gustavo Bounous, MD, η επιστήμη ανακάλυψε έναν "κύριο παίκτη" στο θέμα της υγείας του ανοσοποιητικού συστήματος. Πρόκειται για ένα μικρό μόριο που ονομάζεται γλουταθειόνη, το οποίο παράγεται φυσιολογικά μέσα σε κάθε κύτταρο του ανθρώπινου σώματος. Ο Dr. Bounous, σε συνδυασμό με τη γνωστή ανοσολόγο, Dr. Patricia Kongshavn, PhD, διαπίστωσε ότι αυτό το κρίσιμο μόριο είναι ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία ενός βελτιστοποιημένου ανοσοποιητικού συστήματος.

Στην πραγματικότητα, χωρίς επαρκή επίπεδα γλουταθειόνης, το ανοσοποιητικό σύστημα διακυβεύεται, επιτρέποντας έτσι την ανάπτυξη πολλών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων των καρκίνων. Με θεμελιώδεις όρους, εδώ είναι η ουσία: Όταν τα επίπεδα γλουταθειόνης είναι υψηλά, η ανοσολογική αντίδραση αναστέλλει την ανάπτυξη όγκων μέσα στο κύτταρο. Όταν τα επίπεδα γλουταθειόνης είναι χαμηλά, έχετε πολύ αυξημένη πιθανότητα να πάθετε καρκίνο. Έτσι, μια κρίσιμη μεταβλητή επικεντρώνεται στη διατήρηση της γλουταθειόνης σε βέλτιστα επίπεδα.

Συμπέρασμα

Για να γίνει αυτό, τα κύτταρα χρειάζονται μια πλούσια πηγή αυτού του αμινοξέος που περιορίζει τον ρυθμό, την κυστεΐνη. Χωρίς κυστεΐνη, τα κύτταρα απλά δεν μπορούν να κατασκευάσουν επαρκείς ποσότητες γλουταθειόνης για να τροφοδοτήσουν ικανοποιητικά το ανοσοποιητικό σύστημα. Περαιτέρω, η κυστεΐνη μαζί με τα αμινοξέα "εταίρους" της, τη γλυκίνη και το γλουταμινικό, πρέπει να έχουν την ικανότητα να ταξιδεύουν μέσω του πεπτικού συστήματος χωρίς να καταστρέφονται στο έντερο, ώστε αυτό το ισχυρό "φορτίο" να μπορεί να σταλεί απευθείας στο κύτταρο. Αυτή ήταν η πρόκληση.