Η ανοσοθεραπεία είναι μια θεραπεία που αναγνωρίζεται και εφαρμόζεται συμπληρωματικά προς τις συμβατικές θεραπείες, αλλά παίζει πολύ οριακό ρόλο στο πλαίσιο των επίσημων αντιφλεγμονωδών θεραπειών. Κατά συνέπεια, η πραγματική της χρήση στην πλειονότητα των δημόσιων νοσοκομείων είναι αρκετά περιορισμένη.

Ανοσοποιητικό σύστημα

Οι τρόποι με τους οποίους μπορεί να έχετε τη δυνατότητα να βρείτε μια ανοσολογική ενεργοποίηση μπορεί να διαφέρουν, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, η αρχή που τη διέπει, δηλαδή η ενίσχυση της φυσικής άμυνας του οργανισμού, μπορεί να είναι κρίσιμη για τους καρκινοπαθείς. Η ενεργοποίηση μιας ανοσολογικής απόκρισης, εκτός από το να δρα άμεσα στην ασθένεια, μπορεί να λειτουργήσει ως υποστήριξη για τον οργανισμό που είναι εξασθενημένος και ανοσοκατασταλμένος από την ανάπτυξη του όγκου.

Ως εκ τούτου, η ανοσοθεραπεία βρίσκει τη λογική της θέση για μια θεραπεία του καρκίνου που αποτελεί συμπληρωματική θεραπεία στις επίσημες θεραπείες. Η ισχύς της ανοσολογικής απόκρισης θα είναι ανάλογη με τους πόρους που διαθέτει το σύστημά σας. Προκύπτει ότι αν η ασθένεια είναι εξαιρετικά πολύπλοκη και ο οργανισμός έχει πάρα πολλούς κύκλους χημειοθεραπείας, ακτινοθεραπείας ή μετά από μεγάλη χειρουργική επέμβαση, είναι αρκετά δύσκολο να περιμένουμε για την ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος. Ως εκ τούτου, συνιστάται στον ασθενή να λαμβάνει αυτές τις ανοσολογικές θεραπείες ταυτόχρονα ή ακόμη και πριν από τους εν λόγω αξιωματικούς.

Το ξέρατε;

Σε ορισμένα είδη καρκίνου, ιδιαίτερα σε ανταγωνιστικά ή προχωρημένα στάδια, όταν η θεραπεία δεν είναι εφικτή, οι ανοσολογικές θεραπείες παράλληλα με τις συμβατικές, μπορούν να συμβάλουν στην παράταση της επιβίωσης και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής του ατόμου. Θα αναφέρουμε 4 μοναδικές πηγές που χειρίζονται την ανοσοθεραπεία του καρκίνου.

• Ήδη το 2004, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Σιένα, δημιουργήθηκε ένα νέο "Τμήμα Ανοσοθεραπείας του Καρκίνου". Οι δραστηριότητες του προγράμματος της Μονάδας, στο πλαίσιο της γενικής διαχείρισης των ασθενών με καρκίνο, τόσο όσον αφορά τη διαγνωστική εικόνα που θεραπεία, μαζί με τις παραδοσιακές χημειοθεραπείες που είναι σήμερα διαθέσιμες και αποδεδειγμένες, παρέχει μια ισχυρή δέσμευση στην κλινική έρευνα. Το πρόγραμμα δράσης έχει ως εκ τούτου σχεδιαστεί για να θέσει στη διάθεση των διαφόρων μονάδων που παραπέμπουν τους ασθενείς στις πιο πρόσφατες φαρμακευτικές θεραπείες και ανοσολογικές. Για το σκοπό αυτό, αρκετά πρωτόκολλα είναι ήδη απασχολημένος ιατρική θεραπεία σε συνεργασία με κορυφαία ιδρύματα καρκίνου, εθνικά και υπερπόντια. Ο νέος τρόπος θεραπείας με βάση τον βιολογικό και ανοσολογικό χαρακτηρισμό των βιομοριακών όγκων κάθε μεμονωμένου ασθενούς εκτελούνται έτσι ώστε να προσαρμόζεται όσο το δυνατόν περισσότερο η θεραπευτική παρέμβαση.
• Ένας ιατρικός ογκολόγος που ονομάζεται Joseph Zora, το 1975, παρεμποδίζεται με το ρεύμα ανόδου και ξεκίνησε μια σειρά πειραμάτων in vitro και in vivo ανοσολογικές γραμμές δοκιμών. Το 1982 άρχισε να διανέμει το προϊόν του, ένα υβρίδιο αβλαβές, μη τοξικό που επέτρεπε ένα ευρύ φάσμα ανοσολογικής διαμόρφωσης. Έκτοτε, για περίπου δέκα χρόνια, ο Dr. Zora διώκεται σε δικαστικό επίπεδο. Στη συνέχεια, το 1992, ο εφιάλτης του τελείωσε, έχοντας κατοχυρώσει το προϊόν τους (Plus Adjuvant) στην Ελβετία ως φάρμακο. Δεκάδες χιλιάδες άτομα στην Ιταλία και σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική το χρησιμοποιούν με εξαιρετικά αποτελέσματα. Η δράση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου ανοσοποιητικού τύπου - φυσικό "Adjuvant Plus" Dr Zora παίζει μια διπλή λειτουργία: μια αντικαρκινική δραστηριότητα που εκτελείται με την ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς και να ενθαρρύνει τη δράση που αποσκοπεί στον περιορισμό των ανοσοκατασταλτικών χημειοθεραπευτικών φαρμάκων βλάβη. Έτσι, είναι πολύ κατάλληλο ως επικουρική χημειοθεραπεία. Η θεραπεία μπορεί επίσης να συσχετιστεί με μια πολυθεραπεία Bella. Η θεραπεία περιλαμβάνει ενδομυϊκές αμπούλες, των οποίων η δόση και η χορήγηση οφείλουν να προσαρμόζονται στα χαρακτηριστικά του κάθε ατόμου.
• Το "Sinterapia" προσαρμόζεται με ανοσολογική ενεργοποίηση του εμβολίου BCG. Η θεραπεία αυτή αποτελείται από ενέσεις που πραγματοποιούνται σε χρόνους IEL και αραιώσεις προσαρμοσμένες στην ανοσολογική ανταπόκριση του ατόμου και παρακολουθούνται με εξετάσεις αίματος και επισκέψεις στην κλινική. Το εμβόλιο BCG είναι το εμβόλιο που χρησιμοποιείται συνήθως για την πρόληψη της φυματίωσης (Bacillus of Calmette και Guerin) και χρησιμοποιείται σε συνδυασμό (ινδομεθακίνη( ένα αντιφλεγμονώδες ) μπορεί να βελτιώσει τη φυσική άμυνα του οργανισμού. Ο ασθενής πρέπει να υφίσταται αυτές τις ενέσεις πριν και μετά από κάθε κύκλο χημειοθεραπείας, ακτινοθεραπείας, ορμονοθεραπείας ή χειρουργικής επέμβασης. Μέσω μιας εξέτασης των υποπληθυσμών των λεμφοκυττάρων, η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί δωρεάν μόνο σε λίγες εξειδικευμένες εγκαταστάσεις, ο γιατρός μπορεί να πει εκ των προτέρων αν ο εξασθενημένος οργανισμός του ασθενούς (από την ασθένεια και από την κυτταροτοξική χημειοθεραπεία), έχει τη δυνατότητα να ενεργοποιήσει μια επαρκή ανοσολογική απάντηση για την καταπολέμηση του καρκίνου. Ο γιατρός που συνταγογραφεί εξατομικευμένη θεραπεία και ακολουθεί την τάση είναι ο καθηγητής Xavier Imperato. Ο καθηγητής έχει τρεις ελεύθερες διαλέξεις: ανοσολογία, γενική παθολογία και μικροβιολογία και προσοχή εδώ και τριάντα περίπου χρόνια με επιτυχία με τον καρκίνο. Η δαπάνη της θεραπείας είναι διαθέσιμη σε όλους.
• Ήδη από το 1921, ο Ρούντολφ Στάινερ, Γερμανός φιλόσοφος και γιατρός, βρήκε στο γκι ένα επιτυχημένο αντιφλεγμονώδες φάρμακο. Στην πρακτική Lukas Klinik στην Ελβετία, στη δεκαετία του '80, επειδή τα παρασκευάσματα του γκι έχουν εκτεθεί στην κλασική επιστημονική έρευνα. Ο μηχανισμός δράσης έχει ως εξής: η λεκτίνη του γκι περιλαμβάνει ουσίες που έχουν την ικανότητα να δεσμεύονται στα καρκινικά κύτταρα και να διεγείρουν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος να τα καταστρέφουν. Σε άρθρο που τυπώθηκε στο περιοδικό "Oncology" του 1986 έχει διευκρινιστεί ότι είκοσι τέσσερις ώρες μετά τη χορήγηση γκιού παρατηρούμε αύξηση του αριθμού και της δραστηριότητας των λεμφοκυττάρων φυσικών φονιάδων, αυξημένα επίπεδα του παράγοντα νέκρωσης όγκων, της ιντερλευκίνης και της δράσης των μακροφάγων.