Hepatitis is een leverziekte waarbij de levercellen beschadigd raken als gevolg van externe factoren zoals alcohol of virusziekten. Er zijn verschillende vormen van hepatitis, maar hepatitis C en B komen het meest voor. Miljoenen mensen over de hele wereld raken besmet met hepatitis C en hepatitis B.

Laten we eens kijken...

Beiden hebben een verschillende incubatietijd en hebben een verschillend mechanisme voor vermenigvuldiging en infectie van gezonde levercellen. Maar in beide gevallen is hepatitis B veel complexer en moeilijker te genezen dan hepatitis C. Laten we eens kijken wat hepatitis B is en hoe het zich verspreidt. Er is een vaccin dat tegenwoordig wordt gebruikt om besmetting te voorkomen. Bij hepatitis B infecteert het virus de gastheer en vertoont de ziekteverschijnselen na bijna 120 dagen. Bij sommige mensen zijn er geen symptomen, en in sommige gevallen kunnen de symptomen pas na de incubatietijd optreden.

Hepatitis B is zowel acuut als chronisch, wat betekent dat het een paar weken tot jaren kan duren. Aangenomen wordt dat het hepatitis B-virus complexer is dan het hepatitis C-virus. Dit komt omdat het ziektemechanisme van beide virussen verschillend is. Bij Hep C slaat het virus in op de cel, neemt de celactiviteit over en maakt de mobiel besmet. Bij Hep B is het virus-DNA circulair, en het heeft zich in de levercelkern geïntegreerd.

Hou in gedachten

Daardoor is het moeilijk te testen, tekenen te vertonen en te behandelen. Hepatitis verspreidt zich via bloed. Als het besmette bloed in contact komt met bloed dat besmet is, dan is de kans groot dat je Hep B oploopt. Dit kan het gevolg zijn van het delen van naalden en hulpmiddelen. Of door een bloedtransfusie of onbeschermde seks. De artsen hebben over het algemeen verschillende diagnoseprocedures, omdat dit helpt bij het komen tot een precieze uitkomst. Eerst testen de artsen de leverfunctie en de leverenzymen. Als de leverenzymen te hoog zijn, wordt een bloedonderzoek gedaan.

• Evaluatie oppervlakte-antigeen/antilichamen: deze tests onderzoeken het antigeeneiwit op het Hep B-virus en de antilichamen die door het immuunsysteem van het lichaam worden aangemaakt. Gewoonlijk verschijnen de antilichamen na tien weken van blootstelling.
• Oppervlakte-antistoftest: deze test wordt gedaan om na te gaan of de man resistent is tegen Hep B. Hierbij worden de geteste antilichamen aangemaakt nadat het antigeen-dragende virus is verdwenen. Als iemand positief test op Hep B, dan zijn de artsen geneigd vaccins voor te schrijven om het immuunsysteem te stimuleren.

Conclusie

Het immuunsysteem van het lichaam bestrijdt het virus door meer antilichamen aan te maken; nadat de Hep B is gezuiverd, zal de betrokkene een inactieve drager van de Hep B antilichamen zijn. Soms kan het individu een chronische aandoening hebben. Als dat het geval is, krijgt de patiënt antivirale en andere geneesmiddelen voorgeschreven. De patiënten wordt ook aangeraden gezond te eten, geen alcohol te gebruiken en bedrust te nemen om snel te herstellen.